-
1 teren
сущ.• аэродром• грунт• земля• местность• местоположение• область• пашня• площадка• площадь• пол• поле• поприще• почва• пространство• равнина• страна• суша• сфера• территория* * *♂, Р. \terenu 1. местность ž; территория ž; район;\teren górski горная местность; \teren zamieszkały населённый район; \teren walki район боевых действий; \teren fabryki (zakładu) территория завода (предприятия);
2. перен. поле ň, сфера ž;\teren działalności поле деятельности, поприще;
3. разг. периферия ž:места lm.;pracować w \terenie работать на периферии;
● \terenу zielone зелёные насаждения+1. obszar 2. pole, arena
* * *м, Р terenu1) ме́стность ż; террито́рия ż; райо́нteren górski — го́рная ме́стность
teren zamieszkały — населённый райо́н
teren walki — райо́н боевы́х де́йствий
teren fabryki (zakładu) — террито́рия заво́да (предприя́тия)
2) перен. по́ле n, сфе́ра żteren działalności — по́ле де́ятельности, по́прище
3) разг. перифери́я ż; места́ lmpracować w terenie — работа́ть на перифери́и
•Syn: -
2 teren
teren budowy Baugelände n;teren szkoły Schulgelände n;teren zakładu Betriebsgelände n;teren walki Kampfgebiet n;teren łowiecki Jagdrevier n;pracować w terenie vor Ort arbeiten; im Außendienst tätig sein -
3 aussetzen
aus|setzenI. vt2) ( preisgeben)jdn/etw einer Gefahr \aussetzen ( dat) narazić kogoś/coś na niebezpieczeństwoheftigen Vorwürfen ausgesetzt sein być wystawionym na ostrą krytykę3) ( festsetzen)6) ( bemängeln)an jdm/etw etw auszusetzen haben mieć komuś/czemuś coś do zarzuceniaII. vrsich einer Gefahr ( dat) \aussetzen narażać się na niebezpieczeństwoIII. vi1) ( pausieren) pauzować[beim Spiel] eine Runde \aussetzen opuścić kolejkę [w grze]
См. также в других словарях:
teren — m IV, D. u, Ms. terennie; lm M. y 1. «część powierzchni ziemi wraz z jej rzeźbą i pokryciem; miejsce występowania, zasięgu, odbywania się czegoś; obszar, okolica» Teren błotnisty, górzysty, pustynny, stepowy. Teren uprawny. Tereny lodowcowe,… … Słownik języka polskiego
miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość … Słownik języka polskiego
policja — ż I, DCMs. policjacji, blm 1. «organ państwowy powołany do ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego, zorganizowany w sposób wojskowy; funkcjonariusze tego organu, policjanci» Agent policji. Kordon policji. Patrol policji. Komisariat,… … Słownik języka polskiego
przedstawicielstwo — n III, Ms. przedstawicielstwowie; lm D. przedstawicielstwostw 1. «reprezentowanie kogoś; godność, stanowisko przedstawiciela; zespół przedstawicieli» Przedstawicielstwo narodu, zespołu. 2. «pełnomocnictwo do reprezentowania przedsiębiorstwa… … Słownik języka polskiego
robota — ż IV, CMs. robotaocie; lm D. robotabót 1. «zespół czynności, akcji podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś; praca, działanie, działalność, robienie czegoś; robocizna» Łatwa, żmudna, niewdzięczna robota.… … Słownik języka polskiego
województwo — n III, Ms. województwowie; lm D. województwoództw 1. «jednostka podziału administracyjno terytorialnego wyższego stopnia, pozostająca pod zwierzchnictwem wojewody; mieszkańcy tej jednostki administracyjnej» Województwo warszawskie, wrocławskie.… … Słownik języka polskiego
wyrąb — m IV, D. wyrąbrębu, Ms. wyrąbrębie; lm M. wyrąbręby 1. «wyrąbanie, wyrąbywanie drzew na danym terenie; wycięcie» Drzewa przeznaczone na wyrąb, do wyrębu. Pracować przy wyrębie lasu. 2. «wycinanie, wydobywanie czegoś skądś, w postaci brył, bloków… … Słownik języka polskiego
szkolnictwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. szkolnictwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ogół szkół na danym terenie lub w danym czasie; zespół zagadnień związanych ze szkołami i nauczaniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracować w szkolnictwie. Reformować szkolnictwo.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
